در مقاله «بررسی رابطه بین مدیریت دانش و تاب آوری سازمانی» رابطه بین ابعاد مدیریت دانش و تاب‌آوری در یک سازمان تحقیقاتی توسط نویسندگان این مقاله بررسی و نتایج آن منتشر شده است.
این مقاله توسط ابراهیم محمودزاده استاد و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مهران کشتکار هرانکی استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه عالی دفاع ملی، جلال نوری عضو هیات علمی سازمان جهاددانشگاهی صنعتی شریف و دانشجوی دکترای مدیریت راهبردی دانش دانشگاه عالی دفاع ملی، حجت‌اله مومیوند دانشجوی دکترای مدیریت راهبردی دانش دانشگاه عالی دفاع ملی تالیف شده است.
متن کامل مقاله «بررسی رابطه بین مدیریت دانش و تاب آوری سازمانی» که در شماره 47 فصلنامه توسعه تكنولوژی صنعتی منتشر شده است، در آدرس http://jtd.iranjournals.ir/article_252168.html در دسترس مخاطبان می‌باشد.
درچکیده این مقاله آمده است:
توانایی و قابلیت سازمان‌ها در مدیریت بحران‌ها و چالش‌ها، تأثیر قابل توجهی بر تاب‌آوری جامعه دارد. سازمان‌ها در زمان‌های بحران خدمات ضروری ارائه و نقش بسیار مهمی در سرعت بازگشت جامعه به شرایط عادی ایفا می‌کنند. از این رو تاب‌آوری سازمانی به معنای ظرفیت سازمان در پیش‌بینی بحران، واکنش مناسب به شرایط بحرانی، کاهش اثرات و مقاومت در برابر آسیب‌های آن و نهایتاً بازیابی از شرایط بحرانی، تبدیل به یک موضوع مهم در تحقیقات سازمانی شده است.
در سازمان‌های تحقیقاتی، نوآوری‌های ویرانگر سازمان‌های رقیب، چالش بزرگ و بحرانی است که مواجه شدن با آن نیازمند تاب‌آوری سازمانی است.
یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که که بین نوآوری در مدیریت‌دانش و انتقال‌دانش با تاب‌آوری سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد اما بین ابعاد حفظ‌دانش، کاربرد‌دانش، کسب‌دانش، مستند‌سازی نتایج مدیریت‌دانش و خلق‌دانش با تاب‌آوری سازمانی رابطه معناداری وجود دارد بنابراین سازمان باید فرایند‌های انتقال‌دانش و نوآوری در مدیریت‌دانش را مورد بازنگری قرار داده تا درجهت تاب‌آور سازی سازمان حرکت نمایند.
